Przypomnijmy, że Jednolity Plik Kontrolny to zestaw informacji o transakcjach gospodarczych, które są regularnie przesyłane urzędowi w formie JPK_VAT z danymi z ewidencji zakupu i sprzedaży VAT lub na żądanie organów skarbowych. W tym drugim przypadku mowa po pozostałych plikach JPK. Wymóg przesyłania JPK jest jednym ze sposobów na uszczelnianie systemu podatkowego i walkę z wyłudzeniami podatkowymi. W ciągu 5 lat od wejścia w życie tej formy przesyłania informacji, nastąpiło wiele modyfikacji, a ostatnie rozporządzenie nowelizujące przepisy podpisano w październiku 2019. Miało ono wejść w życie kilka miesięcy temu, ale z racji sytuacji pandemicznej, zapowiadane terminy zostały przesunięte. Tym samym dopiero teraz, a konkretnie od 1 października 2020 roku, podatnicy VAT zostali zobowiązani do składania w elektronicznej formie nowego, przekształconego pliku JPK_VAT, który obejmuje deklarację VAT (VAT-7 i VAT-7K) oraz ewidencję zakupu i sprzedaży.

Procedura VAT marża

W art. 120 ustawy o VAT określono zasady szczególnej procedury w zakresie opodatkowania dostawy towarów używanych, a tym samym również dzieł sztuki, antyków oraz przedmiotów kolekcjonerskich. Na czym polega ta procedura? Na opodatkowaniu marży stanowiącej różnicę pomiędzy kwotą sprzedaży a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku, a nie całej kwoty należnej z tytułu sprzedaży towaru, jak to ma miejsce przy nowych produktach. Ale uwaga! Towary, które mogą być objęte tą procedurą nie mogą być w momencie nabycia opodatkowane. Tym samym są to towary nabyte od osób fizycznych i prawych niebędących podatnikami VAT lub od podatników VAT, ale tylko w tym wypadku, gdy dostawa danego towaru była zwolniona od podatku. Warto też wiedzieć, że podatnik, który zajmuje się dostawą w/w towarów używanych i stosuje jednocześnie procedury szczególne rozliczania podatku VAT, jak i zasady ogólne, ma obowiązek prowadzenia pełnej ewidencji, która uwzględni podział w zależności od sposobu opodatkowania. W momencie korzystania z procedury VAT marża, ewidencja musi zawierać kwoty nabycia towarów, tak aby możliwe było łatwe określenie kwoty marży. Faktury fiskalizowane Jak wiadomo, wszystkie transakcje dokonywane pomiędzy podatnikami na rzecz firm powinny być dokumentowane fakturą sprzedaży. W praktyce wielokrotnie nabywca otrzymuje paragon fiskalny, a w celu ujęcia wydatku jako koszt firmowy zwraca się o wystawienie do tego paragonu faktury. Oczywiście obecne przepisy umożliwiają wystawianie faktur do paragonów tylko wtedy, gdy znajduje się na nich NIP nabywcy. W dodatku paragony z NIP nieprzekraczające kwoty 450 zł brutto same w sobie stanowią fakturę, określaną jako faktura uproszczona. Bardzo istotny jest fakt, że nowelizacja ustawy o VAT, która wprowadza nową strukturę JPK, wymaga oznaczania dokumentów sprzedaży wystawionych do paragonów fiskalnych. Tym samym wszystkie faktury sprzedaży wystawiane do paragonów muszą posiadać w części ewidencyjnej pliku JPK oznaczenie FP. Oczywiście będzie to miało charakter ewidencyjny, ponieważ faktura ta nie zostanie ujęta wartościowo, natomiast przychód zostanie wykazany na podstawie raportu okresowego z kasy fiskalnej. Ujęcie paragonów stanowiących fakturę uproszczoną Wspomniane wyżej faktury uproszczone, czyli paragony fiskalne zawierające NIP nabywcy wystawione na wartość do 450 zł brutto, należy wykazywać wyłącznie w zbiorczym raporcie z kasy fiskalnej, bez wykazywania ich pojedynczo w JPK_V7.

Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o wysyłce JPK_V7, zobacz instrukcje.