Środki trwałe a wyposażenie firmy – czym są środki trwałe?

O tym, czy dana rzecz jest środkiem trwałym czy należy do wyposażenia mówi art. 3 ust. 1 pkt 15 ustawy o rachunkowości. Z jego treści dowiadujemy się, że środkami trwałymi są te elementy:

• których okres ekonomicznej użyteczności (czyli czas, w jakim będziemy mogli wykorzystywać daną rzecz do celów firmowych) jest dłuższy niż 1 rok,

• które są kompletne oraz zdatne do użytku (działają zgodnie z przeznaczeniem i są sprawne technicznie),

• które będą w stanie spełniać lub wspierać w dążeniu do osiągnięcia celów przedsiębiorstwa (określonych np. w statucie, wpisie do ewidencji pod postacią PKD etc.).

Ważne jest również to, że środek trwały wpisany do rejestru środków trwałych w firmie musi należeć do przedsiębiorstwa (ew. przedsiębiorca może być jego współwłaścicielem) oraz początkowa wartość jego zakupu musi przekraczać 10 000 zł. W myśl powyższych, do środków trwałych zaliczamy nieruchomości firmowe (budynki, ziemię, odrębne lokale wchodzące w skład budynku będące w posiadaniu firmy), pojazdy, maszyny produkcyjne, a nawet zwierzęta (w przypadku gospodarstw rolnych).

Środki trwałe a wyposażenie firmy – co należy do wyposażenia?

O tym, co możemy wciągnąć na listę wyposażenia firmowego decyduje Rozporządzenie Ministra Finansów w prawie prowadzenia ksiąg przychodów i rozchodów z 26 sierpnia 2003 r. W myśl zawartych tam przepisów, wyposażeniem są przedmioty, których nie da się na podstawie art. 3 ust. 1 pkt 15 ustawy o rachunkowości przypisać jako środków trwałych. Wymogiem dopisania przedmiotu do ewidencji wyposażenia jest jego wartość. Do listy tej należy dodawać bowiem produkty kosztujące od 1500 zł do 3500 zł netto (wykorzystywane dłużej niż rok) lub produkty o wartości nawet przekraczającej zakładany limit, z których nie będziemy korzystać dłużej niż przez 12 miesięcy od ich nabycia.