Niedawno Naczelny Sąd Administracyjny wypowiedział się w ciekawej sprawie, dotyczącej uproszczonej formy opodatkowania jaką jest karta podatkowa i możliwością zastosowania jej dla usług developerskich. W przedmiotowej sprawie podatniczka rozliczała się na zasadach ogólnych. Zakres jej działalności obejmował głównie usługi budowlane. Podatniczka zatrudniała do pięciu pracowników. Oprócz usług budowlanych podatniczka zajmowała się także usługami kosmetycznymi. W 2010 r. złożyła wniosek o pisemną interpretację indywidualną i uzyskała korzystną odpowiedź w zakresie możliwości zastosowania karty podatkowej. Minister finansów uznał, że podatniczka może prowadzić łącznie dwa rodzaje działalności: budowlaną i kosmetyczną, i korzystać z rozliczenia w formie karty podatkowej. Zdaniem organu, jeżeli podatniczka dopełniła obowiązku złożenia wniosku w ustawowym terminie o opodatkowanie w formie karty podatkowej to oba rodzaje działalności mieściły się w katalogu działalności kwalifikujących się do rozliczania karty podatkowej. Jednak w 2014 r. minister finansów zmienił zdanie i dokonał zmiany wydanej wcześniej interpretacji indywidualnej na niekorzystną dla podatniczki. Organ stwierdził, że zakres robót budowlanych wymienionych w załączniku do ustawy nie obejmuje usług, jakie podatniczka wskazała we wniosku o interpretację: „budowa na gruncie podatniczki budynków wielorodzinnych i przeniesienie własności wyodrębnionych w tych budynkach lokali na rzecz klientów, dla których zostały wytworzone na podstawie umowy o wybudowanie mieszkania”.

Organy podatkowe stwierdziły wygaśnięcie decyzji w sprawie ustalenia wysokości stawki karty podatkowej na rok 2011 i 2012 a następnie stwierdziły ich nieważność.

Wojewódzki Sąd Administracyjny rozpatrując skargę podatniczki podzielił poglądy organów skarbowych. WSA stwierdził, że minister finansów mógł zmienić korzystną dla podatnika interpretację ponieważ usługi, które mają charakter usług deweloperskich przekraczają zakres objęty możliwością rozliczania się kartą podatkową. Sprawa trafiła do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Niestety i ten sąd nie był łaskawy dla podatniczki. W wyroku z dnia 22 lutego br. Naczelny Sąd Administracyjny (sygn.akt II FSK 3583/15) przyznał rację organom skarbowym i podzielił poglądy wyrażone przez sąd niższej instancji.

Sąd przyznał, że opisane usługi mają charakter usług deweloperskich. Ponadto stwierdził, że fizycznie jest niemożliwym, aby podatniczka mogła je świadczyć zatrudniając jedynie pięć osób. NSA stwierdził jednak, że podatniczce przysługuje ochrona z interpretacji w okresie od 2010 r. do 2014 r., czyli od wydania pierwotnej interpretacji do jej zmiany.

Wiesława Moczydłowska