Takie rozwiązanie wybierają przedsiębiorcy, którzy chcą przetrwać trudny okres: zastój w branży, niedobór zamówień czy po prostu sezonowy brak zainteresowania ofertą. Zdarza się, że również osoby wyjeżdżające na dłuższy urlop decydują się na zawieszenie działalności. Pozwala to bowiem zaoszczędzić na składkach ZUS oraz nie odprowadzać zaliczek na podatek dochodowy.

Wniosek CEIDG

Zawieszenie i wznowienie działalności odbywa się na wniosek przedsiębiorcy i jest możliwe tylko w przypadku osób, które nie zatrudniają pracowników etatowych. Procedura jest prosta – wystarczy wypełnić w Internecie wniosek CEIDG-1, który opatrzymy podpisem elektronicznym lub podpiszemy wydruk w dowolnym urzędzie gminy. Można też złożyć odpowiedni wniosek w papierowej wersji w urzędzie gminy lub wysłać go listem poleconym (musi być własnoręcznie podpisany, a podpis – poświadczony przez notariusza). CEIDG przekazuje do ZUS kopię pisma o zawieszeniu działalności, co jest podstawą do wyrejestrowania płatnika składek.

Na jak długo możemy zawiesić działalność?

Działalność gospodarcza może zostać zawieszona na okres od 30 dni do 24 miesięcy. Jeżeli przedsiębiorca nie wznowi działalności po upływie 2 lat, jego wpis zostanie wykreślony z ewidencji. Funkcjonowanie spółek cywilnych będzie zawieszone tylko wtedy, gdy odpowiedniej procedury dopełni każdy wspólnik. Trzeba też pamiętać, by przed zawieszeniem działalności rozwiązać długoterminowe umowy z kontrahentami (warto wcześniej sprawdzić obowiązujący okres wypowiedzenia).

Właściciel zawieszonej firmy formalnie pozostaje przedsiębiorcą, ale w danym okresie nie może wykonywać działalności gospodarczej ani osiągać bieżących przychodów (może jednak nadal mieć przychody z działalności prowadzonej przed zawieszeniem). Nie ma też prawa dokonywać odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych. Z drugiej strony, nie musi płacić składek ZUS oraz odprowadzać zaliczek na podatek dochodowy ani składać deklaracji VAT (chyba że chce odliczyć VAT od stałych wydatków związanych z działalnością) – i to właśnie jest główna motywacja osób decydujących się na omawiany krok.

Nie wszystkie obowiązki możemy zawiesić

Nie znaczy to jednak, że na przedsiębiorcy nie ciążą żadne obowiązki. Musi on m.in. terminowo spłacać zobowiązania podjęte przed zawieszeniem działalności (np. raty kredytu). Może zostać poddany kontroli skarbowej. Ma też obowiązek prowadzenia KPiR (jeśli rozlicza się na zasadach ogólnych albo płaci podatek liniowy), ewidencji przychodów (ryczałt ewidencjonowany) lub składania deklaracji PIT-16A (karta podatkowa). Dla wielu osób problemem jest też kwestia ubezpieczenia zdrowotnego. Przez miesiąc od opłacenia ostatniej składki ZUS można na wcześniejszych zasadach korzystać z usług NFZ. Po tym okresie trzeba jednak znaleźć inne rozwiązanie – zostać zgłoszonym do ubezpieczeń jako członek rodziny, opłacać dobrowolne ubezpieczenie zdrowotne (obecnie to 372,55 zł za miesiąc, kwotę tę można w rozliczeniu rocznym odpisać od podatku) lub zarejestrować się jako bezrobotny w urzędzie pracy. Warto przy okazji pamiętać, że okres zawieszenia firmy nie wlicza się do lat uprawniających do otrzymania emerytury.

Te wszystkie warunki trzeba dobrze rozważyć przed podjęciem decyzji o zawieszeniu działalności. Dobrze też wziąć pod uwagę zmienną sytuację na rynku i ocenić szansę nagłego otrzymania intratnego zlecenia. Na szczęście wznowienie działalności gospodarczej jest proste – wystarczy ponownie wypełnić wniosek CEIDG-1, a można tego dokonać nawet przed upływem przewidzianego terminu zawieszenia. Jeżeli wznowimy działalność przed upływem 30 dni od jej zawieszenia, nie poniesiemy nawet skutków prawnych – podatkowych i ubezpieczeniowych.