Zanim nowe rozwiązania weszły w życie, limit wartości transakcji między przedsiębiorcami, w ramach których płatności muszą być dokonywane (przyjmowane) za pośrednictwem rachunku płatniczego, wynosił 15 000 euro. Od nowego roku, na podstawie ustawy z dnia 13 kwietnia 2016 r. m.in. o zmianie ustawy o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. 2016 poz. 780), limit ten wynosi obecnie 15 000 zł. Co oczywiste przedsiębiorcy nieprzestrzegający nowych przepisów narażeni są na poważne konsekwencje.

Nowe brzmienie

Zgodnie z art. 22 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej dokonywanie lub przyjmowanie płatności związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą następuje za pośrednictwem rachunku płatniczego przedsiębiorcy, w każdym przypadku gdy:

• stroną transakcji, z której wynika płatność, jest inny przedsiębiorca oraz
• jednorazowa wartość transakcji, bez względu na liczbę wynikających z niej płatności, przekracza równowartość 15 000 zł, przy czym transakcje w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień dokonania transakcji.

Nie tylko niższy limit

Na mocy wspomnianej ustawy z 13 kwietnia 2016 r. znowelizowano również brzmienie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dodając art. 22p. Stosownie do jego treści, podatnicy prowadzący pozarolniczą działalność gospodarczą nie mogą zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów kosztu w tej części, w jakiej płatność dotycząca transakcji została dokonana bez pośrednictwa rachunku płatniczego, a więc gotówką.

Małe płatności

Nowe brzmienie art. 22 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej – jak nie trudno się domyślić – spędza przedsiębiorcom sen z powiek. Chodzi przede wszystkim o te firmy, które prowadzą biznes w oparciu o mniejsze, ale powtarzalne transakcję gotówkowe z tym samym kontrahentem.

Zgodnie z wyjaśnieniem Ministra Finansów (DD6.054.5.2017), art. 22 nie wprowadza czasowego ograniczenia okresu sumowania wielu płatności, składających się na pojedynczą transakcję, przez co może się okazać, że jedna transakcja obejmuje transfery pieniężne dokonane w ciągu kilku lat (np. w przypadku zawarcia umowy realizowanej etapami, takiej jak umowa wdrożeniowa czy umowa o roboty budowlane).

Jeśli zatem przedsiębiorcy współpracują np. na podstawie umowy o współpracę, w której określono wprost całkowitą kwotę zobowiązania przekraczającą 15 000 zł, dla określenia jednorazowej wartości transakcji należy przyjąć tę całą wartość niezależnie od liczby wystawionych faktur i dokonanych płatności na podstawie tej umowy. W takim przypadku do ustalenia wartości limitu sumujemy poszczególne faktury albo płatności wynikające z umowy – czytamy w piśmie Ministra Finansów.